Mijn naam is Lammien Spang.
Ik ben moeder van 3 kinderen en getrouwd met Richard.
In mijn werk als leerkracht (alweer 20 jaar), geniet ik van alle kinderen. Wat ik heel leuk aan kinderen vind, is hun onbevangenheid. Wat ze denken, vertellen ze ook.
Dat vind ik heel duidelijk en fijn.
Waarom gelukkig bij Lammien
In mijn basisschooltijd werd ik op de kleuterschool gepest. Ik wilde alles graag goed doen en wilde graag aardig gevonden worden. Thuis durfde ik heel veel. Ging ik graag op avontuur uit. Ik hield van nieuwe dingen uitproberen en was heel zelfstandig.
Daar voelde ik mij op mijn gemak.
Op school had ik het gevoel dat ik mij aan moest passen. Ik sprak nauwelijks Nederlands en hield dus vaak mijn mond maar dicht in de kleuterklas, omdat ik soms niet zeker wist of het wel correct Nederlands was. We spraken thuis alleen het Drents dialect.
Van jongs af aan stelde ik al heel hoge eisen aan mezelf. Er kon altijd wel iets beter/sneller. Ik deed al wedstrijdjes met mezelf op de fiets. Dan moest ik bijvoorbeeld binnen een minuut op een bepaalde plek zijn. Die afstand werd natuurlijk steeds groter. Ik wilde graag aan de eisen voldoen. Dat zie ik nu ook vaak bij kinderen op school. Ze raken in paniek als het niet helemaal lukt zoals ze denken dat het moet. Ze leggen de lat voor zichzelf heel hoog.
Doordat ik alles perfect wilde doen, was mijn werktempo laag. Ik zag alle vogeltjes vliegen. Ik vond het ook helemaal niet vervelend om op de gang te werken of na schooltijd nog iets af te maken.
Waarom gelukkig bij Lammien
In mijn klas werd er regelmatig iemand gepest. De populaire meiden kozen steeds een ander uit. Daar was ik ook soms bij.Na het zoveelste pestincident was ik er helemaal klaar mee. Er knapte iets in mij. Mijn vader had al een paar keer tegen mij gezegd dat ik er maar op moest slaan. Ze hadden al verschillende gesprekken met leerkrachten en ouders gehad. Dat heb ik dus gedaan.
Nu snap ik natuurlijk dat het niet de juiste oplossing was. Er zijn andere manieren om de regie te hebben. Toch heeft me dat wel geholpen. Vervolgens heb ik me altijd bezig gehouden met kinderen die gepest werden. Ik probeerde ze altijd te helpen.
Ik wist immers wat het met je deed. Vanaf die tijd heb ik mezelf voor genomen dat ik extra op zou letten,
dat kinderen geen last meer van pesters zouden hebben. Het is een van de redenen geweest dat ik in het onderwijs ben gaan werken en nu in mijn praktijk.
Ik wil graag zoveel mogelijk kinderen gelukkig maken. Door in gesprek te gaan met het kind, kun je samen aan een oplossing werken. De gelukstraining sluit aan bij het kind.